Nu zo’n 2 weken geleden gingen wij op weg voor de dekking van Noxe. Wat een avontuur was dat. Het begon allemaal met het bloedprikken om zo de juiste dag van vertrek en dus van dekking te bepalen. 3 dagen op en neer naar Sleeuwijk( uurtje heen en uurtje terug) kon de reis van zo’n 1200 km heen( en 1200 km terug) beginnen. Wat was het fijn en gezellig dat er iemand met mij mee wilde gaan. Marie Louise was zo lief om samen met haar Gwen mee te gaan. En wat was het een reis, vreselijk weer, regen, natte sneeuw, wind, mega drukte op de weg, in het donker pfffff en na zo’n 6 a 7 uur rijden aangekomen voor de eerste overnachting in de stromende regen met amper verlichting een code intoetsen om de poort van de parkeerplaats open te krijgen, niet te doen. De volgende dag onze reis vervolgt, In Toulouse aangekomen ons ingecheckt in het hotel en toen was het dan eindelijk zo ver, de kennismaking van Noxe met haar lover Replay. Nou dat was feest natuurlijk!! Maar tot een dekking kwam het nog niet, De volgende dag weer een kans…….. De dag eerst begonnen met een heerlijke wandeling met de dames. Een bezoek gebracht aan de hondenschool waar ze met Replay trainen voor behendigheid en detectie. Zo leuk dat ook hij net als Noxe aan detectie training doet. Dat moeten toch kleine speurneuzen worden met 2 van die ouders.Wij waren uitgenodigd voor een heerlijk Frans feestmaal bij de eigenaren van Replay Dominique en Monique. En wat was het lekker en gezellig, heerlijk gelachen, de honden hadden het ook gezellig …… een geslaagde dekking!!! In de omgeving moet je echt opzoek naar groene wandelplekken voor de honden en gelukkig hadden wij die s’ochtends gevonden zodat de honden even lekker ontspannen konden lopen. Noxe is nog een x gedekt en toen begon het eerste gedeelte van de terug reis. Nu ook weer een inspannende rit in het donker met veel harde regen. Gelukkig veilig aangekomen in bij het hotel. En toen….de volgende dag het laatste gedeelte van de terug reis, nou die begon na het ontbijt niet zo fijn. Ik was helemaal niet lekker en was heel blij en dankbaar dat Marie Louise terug kon en wilde rijden pfff wat kun je dan je zelf in de weg zitten in zo’n bus. dat was een minder leuk einde van deze hele leuke en bijzondere reis. Mooie herinneringen gemaakt Nu duimen tot de echo!!! Spannend!!


























